Zin in vanillevla

Zin in een toetje. Vanillevla deze keer. En zoals Karin Luiten ons elke keer weer helpt herinneren: we zijn niet geheel afhankelijk van Campina en Meneer Heijn. We kunnen het ook zellûf doen.

Benodigdheden:
500 ml melk
5 eidooiers
1 vanillestokje
50 g suiker

Bereidingswijze:
1. Snij het vanillestokje in de lengte doormidden en schraap het merg eruit. Doe het merg en het vanillestokje samen met de melk in een pan en laat het mengsel ca. 15 minuten trekken op heel laag vuur zonder te koken.
2. Klop de eidooiers en de suiker met de mixer tot een schuimige massa. Verwijder het vanillestokje uit de melk en voeg al kloppend de melk voorzichtig toe aan de eieren.
3. Giet het schuimige mengsel terug in de pan een laat op heel zacht vuur binden en blijf goed kloppen met een garde (neem hier de tijd voor). Laat het niet koken, want dan gaat het schiften.
4. Giet over in een schaal en laat afkoelen. Bedek met huishoudfolie en laat in de koelkast koud worden.

De eidooiers zijn op zich voldoende om, met een beetje geduld, het mengsel te laten binden. Als je haast hebt, kun je nog een beetje maïzena (in melk opgelost) toevoegen. Het resultaat mét maïzena heb ik nog niet uitgeprobeerd.

Zo, mocht je je inmiddels met je zelfgemaakte bakje vla op de bank genesteld hebben, is het tijd voor een filmpje van de Keuringsdienst van Waarde over... vanillevla. Enjoy!

Uit eten bij restaurant Blauw

Wat kan uit eten gaan toch leuk zijn! Vooral bij Restaurant Blauw in Utrecht, waar ze heerlijk Indonesisch eten voorschotelen. Afgelopen kerst hebben we ons zelf uitgesloofd op een Indonesische rijsttafel. Letterlijk drie dagen in de keuken gestaan met als resultaat: veel te veel en ongelooflijk lekker eten. Nu gingen we rustig zitten, bestelden de Ikan Rasa rijsttafel en keken met gulzige ogen hoe de bediening even later onze tafel vulde met die leuke bootvormige witte bakjes die zo kenmerkend zijn aan Blauw. Wat een feest!

De rijsttafel bestond uit verschillende vis- garnalen- en groentegerechtjes:
Ikan Blauw, Ikan Kecap, Ikan Bumbu Pepesan, Udang Pedis, Sate Udang, Sayur Lodeh, Sayur Gurih, Gado Gado, Sambal Goreng Telor, Sambal Goreng Kentang, Acar Ketimun, Pisang Goreng en natuurlijk Serundeng, Krupuk en rijst.
Alleen de Sayur Lodeh miste de smaak van petehbonen. Verder smaakte het allemaal fantastisch, de witte huiswijn incluis. 

Een rijsttafel opdienen en gebruiken is verre van vrijblijvend. Sterker nog, het hangt van regels aan elkaar. De rijsttafel kent namelijk 15 geboden:

~ De 15 geboden van de rijsttafel ~

. Geen van de gasten mag met een hongerig gevoel naar huis gaan. Daarom dient de rijsttafel uit een gevarieerd aantal gerechten te bestaan waar altijd wel iets bij zit wat de gast lust. Heeft een gast bij het naar huis gaan nog trek, dan brengt dat de gastheer- en vrouw ongeluk;

. Het aantal deelnemers moet altijd meer of minder dan 13 zijn. Bestaat het gezelschap uit dertien personen dan zal een van hen binnen een jaar sterven;

. Er dient zoveel eten te worden geserveerd dat de schalen niet leeg raken. Wanneer een gerecht op is en niet kan worden aangevuld brengt dit armoede;

. De gastheer- en vrouw dienen na afloop van de maaltijd altijd aan te bieden een deel van het overgebleven eten mee naar huis te nemen. Zo toont men de goden dat men niet egoïstisch is;

. Het is niet ongebruikelijk bij een tweede en volgende keer opscheppen een schoon bord te nemen, dat echter niet op het eerder gebruikte bord mag worden gezet. Degene die dat wel doet wordt tegelijkertijd op twee personen verliefd en raakt dan volledig in verwarring;

. De maaltijd mag nooit met een leeg bord worden beëindigd. Er moet altijd een restje eten achterblijven, dat als een offer aan de goden wordt beschouwd. Wie zich niet aan deze regel houdt minacht de goden en kan wraak verwachten;

. Wanneer er tijdens de maaltijd rijst (die als heilig en hemels voedsel wordt beschouwd) op de grond valt, brengt dat onheil voor de gastheer- en vrouw. Laat een gast bewust rijst op de grond vallen dan wordt dat onheil op haar of hem afgewenteld;

. Iemand die tijdens het eten een lepel op de grond laat vallen kan bezoek van een vrouw verwachten;

. Degene die tijdens het eten een vork op de grond laat vallen kan rekenen op bezoek van een man;

. Laat men tijdens het eten een mes op de grond vallen, dan is er beslist ruzie op komst. Dit onheil kan worden afgewend door 5 keer met de rechtervoet op het gevallen mes te trappen of het eerst over de linker- en daarna over de rechterschouder te bewegen;

. Wanneer een van de tafelgenoten zich verslikt dan staat vast dat er in zijn gezelschap over hem wordt geroddeld;

. Tijdens het eten mag er wel gediscussieerd, maar niet geruzied worden. Dit veroorzaakt voor beide partijen armoede en honger;

. Suiker morsen op de tafel of de grond heeft een prettig gevolg. Degene die dat doet krijgt nog dezelfde dag visite van iemand die hij/zij graag ziet;

. Zout morsen heeft vervelende gevolgen. Er is ruzie of onenigheid op komst. Dit kwaad kan worden afgekocht door 3 maal met de rechterhand een snufje zout over de linkerschouder te gooien;

. De tafel waarop het eten wordt geserveerd mag nooit worden gebruikt om erop te gaan zitten of er met het achterwerk tegenaan te leunen. Dit veroorzaakt schulden die nooit meer kunnen worden afbetaald (Bron: Lonny Gerungan).

Bestek noch eten is op de grond gevallen. Er is niet geruzied, noch heeft iemand zich verslikt. We hebben ons wellicht wel wat armoede op de hals gehaald (sommige schaaltjes zijn echt wel leeg gekomen), maar daarmee heeft Blauw wel voldaan aan het gebod dat we zonder honger naar huis gegaan zijn. Dat ze toch een tikkeltje egoïstisch bleken is ze vergeven :)

Restaurant Blauw

Springweg 64

3551 VT Utrecht

www.restaurantblauw.nl

Crêpes gianduia met frambozen

Ik ben jarenlang ernstig verslaafd geweest aan Nutella. Waarschijnlijk waren mijn ouders er, net als de Amerikaanse moeders, heilig van overtuigd dat Nutella een grote bijdrage leverde aan de gezondheid van hun kind.  Gelukkig leef ik nog en ben niet getekend door enige (noemenswaardige) beperking. Mijn Nutella-verslaving eindigde overigens pas zo'n drie jaar terug, cold turkey, toen ik drie maanden in China verbleef waar Nutella niet bepaald tot het vaste aanbod in de supermarkt behoorde.

Gek genoeg was het nooit in mij opgekomen dat Nutella misschien ook zelf te maken zou zijn. Tot ik de blogpost van Koken met Antoinette las. Mijn hemel, zelfgemaakte gianduia waarvan ze beweerde dat die nog lekkerder was dan Nutella. Ik ben aan de slag gegaan en het blijkt dat ze gelijk heeft: het IS lekkerder! Sinds die tijd begint mijn eetpatroon weer enigszins verslavingsachtige vormen aan te nemen. Een goed excuus om binnenkort weer op (verre) reis te gaan?

De home-made Nutella heb ik verwerkt in een simpel crêpe-recept van Kevin van Closet Cooking. Ideaal als toetje of als ontbijt!

Benodigdheden
Crêpes
Antoinette's homemade gianduia
1/2 kopje bloem
1 ei
3/4 kop melk
1/8 tl zout
1 el roomboter, gesmolten
poedersuiker

Frambozensaus
1 kopje frambozen
1 tl suiker
1tl maïzena
2 tl water

Bereidingswijze
1. Meng de bloem, ei, melk, zout en boter in een kom door elkaar tot een glad beslag.
2. Giet telkens 1/4de kop van het mengsel in een beboterde kleine koekenpan en bak beide kanten goudbruin. Hou de crêpes warm.
3. Pureer de helft van de frambozen en meng met de suiker, maïzena en water.
4. Breng het frambozenmengsel aan de kook totdat de saus iets is ingedikt.
5. Besmeer de helft van de crêpe met gianduia en de andere helft met de frambozensaus. Beleg de crêpe met frambozen en vouw dubbel. Leg er enkele frambozen bovenop en garneer met de saus en de poedersuiker.

Boterkoekjes met vanille

Vorig weekend kwam ik het kookboek Gizzi's Keukenmagie van Gizzi Erskine tegen in de bibliotheek. Een van de heerlijke dingen in het leven is toch wel het doorbladeren van kookboeken en je verlekkeren aan alle recepten. Uiteindelijk besloot ik om Gizizi's koekjes te gaan bakken. Alles wat daarvoor nodig is, had ik toch wel in huis. 


Benodigdheden:
250 g roomboter, op kamertemperatuur
110 g bruine basterdsuiker
1 eidooier
2 tl vanille-extract
300 g bloem


Bereidingswijze:
1. Verwarm de oven voor op 180C. Meng de boter met de suiker. Doe de eidooier er samen met het vanille-extract bij en klop dit licht tot een gladde massa. Zeef de bloem boven de beslagkom en mix dit er goed doorheen. Kneed het deeg tot een grote bal en leg deze 30 minuten in de koelkast.
2. Maak van de grote bal 30 kleine en leg ze op de bakplaat. Maak met de palm van je hand de balletjes plat. Doe ze weer terug in de koelkast en laat ze daar 10 minuten liggen.
3. Bak de koekjes 8-10 minuten in de voorverwarmde oven tot ze licht goudkleurig zijn. Haal ze uit de oven, laat ze 10 minuten afkoelen en leg ze dan op een taartrooster om helemaal af te koelen.

Aangezien ik één bakplaat heb, heb ik de koekjes in twee porties bereid. Na circa 10 minuten in de oven te zijn geweest zijn de koekjes als het goed is wel goudkleurig, maar nog niet hard. Pas na het afkoelen bereiken ze de gewenste hardheid.

Kopje thee of koffie erbij en ready to eat!